İstiliyin və rütubətin çox olduğu ərazilərdə üzvi qalıqlar təmamilə parçalanıb dağıla bilir. Buna görə belə torpaqlarda çürüntünün miqdarı az olur. Sular torpaq təbəqəsindən müxtəlif duzları yuyub aparır. Güclü aşınma nəticəsində torpaqda çoxlu miqdarda alüminium və dəmir oksidi toplanır. Bu oksidlər torpağı qırmızı rəngə boyayır. Bu tip torpaqlar laterit torpaqlar adlanır. Bəzən bu torpaqlarda dəmirin miqdarı 25-36%-ə çata bilir. Belə hallarda ondan dəmir istehsal etmək üçün istifadə edirlər.
İlk dəfə laterit terminin ingilis geoloqu Byuken tərəfindən 1807-ci ildə Hindistanın cənubundakı süxurları adlandırarkən istifadə edilmişdir. Bu torpaqlara əsasən subekvatorial iqlim şəraitinə malik olan ərazilərdə rast gəlinir. İl boyu istiliyin çox, quraq və rütubətli mıvsümün növbələşməsi bu torpaqların yaranmasına səbəb olur. Hindistanda da yay və qış mussonları bunun yaranmasına səbəb olur.
